döktüler içimin hokkasını
aklımın kaldırımında yıllardır ölemeyen, çırpına, çırpına,
çırpına, çırpına akan kırmızı mürekkepten bir güvercin..
avucuma alıp, kime göstereyim yaralarını?
kalemini kalbine bandırarak yazdıklarının her sayfasını çevirdiğinde, seni duyacak olan çocukların göğüne barışı ve aşkı fısıldayacak yine kanatların...
Sevgililerinin yüzüne ve ellerine öpücüklerle çiçekli dövmeler işleyecek çocukların göğüne...
İyi sabahlara..
güvercinlere dokunulmaz bu ülkede demişti değil mi?...
YanıtlaSildizelerin ve eşlik eden görsele daldım bir süre..
dilimden dökülen tek kelime, teşekkürlerimle..
sesime ses.. iyi ki var oldun nil...
YanıtlaSilthanks. i dont understand turk, bit i guess that this it's a goodbye because megaupload and thems.
YanıtlaSilSO, thank you.